Uiterst rechts in Nederland
Uiterst rechts is groter en invloedrijker dan ooit, maar zichzelf goed organiseren, dat is iets heel anders. Al sinds de opkomst van de LPF is het een komen en gaan van partijen op deze flank. Partijen vallen soms sneller uit elkaar dan ze zijn ontstaan. In mijn werk kijk ik vooral naar de organisatie van deze partijen, waarom ze vol conflicten zitten en vaak niet in staat zijn hun verkiezingsbeloften waar te maken.
Afstand nemen van Forum
Met de kennis van nu is het nauwelijks voor te stellen dat Forum voor Democratie in maart 2019 de grootste partij van Nederland was. De partij viel binnen een paar jaar uit elkaar, wat vooral te merken was in de provincies, waar veel FvD-fracties splitsten. In Afstand nemen van Forum beschrijf ik hoe de tientallen Statenleden de fuik van Thierry Baudet inzwommen en hoe ze weer vertrokken.
De partij dat ben ik
In De partij dat ben ik beschrijf ik hoe FvD zich ontwikkelde van een denktank tot de grootste partij van het land, tot aan het moment dat veel politici er de brui aan gaven. Hoe was Forum georganiseerd, welke standpunten had de partij, welke strategie zat daarachter en hoe kon je eigenlijk vooraf al voorspellen dat het mis zou gaan?
De puinhopen van rechts
Na de komst van de LPF kwamen allerlei nieuwe partijen op de rechterflank op. Na de partij van Fortuyn trok met name Rita Verdonk de aandacht met Trots op Nederland. Ook mensen als Hero Brinkman en Jan Roos deden pogingen om tot een partij te komen. In De puinhopen van rechts beschrijf ik hoe deze partijen ontstonden en waarom ze gedoemd waren te mislukken.
Achter de PVV
De PVV is al jaren het enige blijvertje op de rechterflank. In de beginjaren deed ik met mijn studenten onderzoek naar de achterban. In Achter de PVV beschrijf ik hoe kiezers van Wilders vooral willen dat hij thema’s aan de orde stelt die andere partijen laten liggen. Op veel vertrouwen in de organisatie van de PVV zijn veel kiezers niet te betrappen.
Beeld: omslag Achter de PVV (bewerkt).