Altijd ver weg? De moeizame relatie tussen burgers en Europese Unie

Honderden miljarden zijn nodig om de euro te ondersteunen. Alleen al in Nederland gaat het om tientallen miljarden, in een tijd waar de overheid pijnlijke ingrepen moet doen om haar financiën op orde te krijgen. Geert Wilders wil dat Nederland uit de euro en de EU stapt, en lijkt daarmee het gevoel van een grote groep burgers onder woorden te brengen. 

Dit was jaren geleden ondenkbaar. Europa zou een sterk economisch en politiek machtsblok worden met als tastbare resultaat open grenzen en één gemeenschappelijke munt. Sinds de oprichting van de EU groeide het aantal landen gestaag. Maar de eurocrisis heeft duidelijk gemaakt dat de Europese droom grenzen kent. Waarom hadden de politieke leiders in Europa deze crisis nodig om dat te beseffen? Al lang was duidelijk dat de kloof tussen burgers en Europa enorm was. Maar wie luisterde er naar deze burger?

In het boek Altijd ver weg? komt de burger aan het woord. Zo wordt duidelijk waar de Europese schoen wringt en waarom Europa zo ver van burgers af is komen te staan. Door zowel politici, journalisten, ambtenaren als burgers aan het woord te laten, wordt pijnlijk zichtbaar dat Europa al heel lang ver van burgers af staat en dat dit ook niet snel gaat veranderen. Door goed te luisteren naar de burger worden in het boek adviezen gegeven voor een verkleining van de kloof en een Europa met meer draagvlak. Verplicht leesvoer voor iedereen die van Europa houdt of er kritisch tegenover staat.

Altijd ver weg? De moeizame relatie tussen burgers en de Europese Unie is uitgegeven bij AMB Press en is niet meer verkrijgbaar (ISBN 9789079700028). Het boek is hier te downloaden.

 

INHOUD

1. Inleiding: Europese burgers zonder informatie

2. Burgers: nooit lang nadenken over Europa

3. Lokale politici: geld en bemoeizucht uit het verre Brussel

4. Europeanen: vol van Europa, maar niet van de EU

5. Andersglobalisten: begin bij jezelf, niet bij Europa

6. Europese organisaties: voorlichting in stilte

7. Journalisten: geen interesse op de redactie

8. Politici: ophouden met dat institutionele gezeur

9. Docenten: waar zijn de Europese eindtermen?

10. Conclusie: belangrijk, maar toch niet relevant