Aantrekkelijke politiek? Een onderzoek naar jongeren en popularisering van politiek
In de media duiken regelmatig berichten op dat het slecht is gesteld met de politieke betrokkenheid van jongeren. Zij hebben geen interesse in politiek, zijn nauwelijks politiek actief, lezen geen kranten en weten weinig over de politieke actualiteit. Overheden, maatschappelijke organisaties, politieke partijen en jongerenorganisaties hebben dan ook moeite om jongeren bij hun activiteiten te betrekken en ontplooien allerlei initiatieven om politiek aantrekkelijker te maken voor jongeren.
Politici treden op in jongerenprogramma’s op radio en televisie, politieke bijeenkomsten worden aangekleed met optredens van popartiesten en popsterren roepen jongeren op om te gaan stemmen. Bedenkers van deze initiatieven beweren dat deze vormen van gepopulariseerde politiek ertoe leiden dat politiek aantrekkelijker wordt voor jongeren.
In het boek Aantrekkelijke politiek? wordt bekeken of deze verwachting juist is: hoe kijken jongeren aan tegen politiek en welke rol kan popularisering hierbij spelen? Kan politiek op deze manier voor jongeren leuk en aantrekkelijk worden gemaakt? Het oordeel is: popularisering lijkt in veel gevallen irrelevant te zijn en niet in positieve of negatieve zin een belangrijke rol te spelen. Het is echter binnen politieke partijen wel een voortdurende bron van discussie omdat men denkt dat het de kloof tussen burger en politiek zal verkleinen.
Aantrekkelijke politiek? Een onderzoek naar jongeren en popularisering van politiek is uitgegeven bij uitgeverij het Spinhuis en is inmiddels niet meer verkrijgbaar (ISBN 9789055892662). Het proefschrift is hier te downloaden.
Artikelen in NRC
Ten tijde van het verschijnen van dit proefschrift stelde minister Pechtold voor dat jongeren vanaf hun zestiende stemrecht zouden moeten krijgen. Daar moeten we geen wonderen van verwachten, schreef ik in NRC. Lees het artikel hier.
In het voorjaar van 2006 meldde zich een nieuwe politieke vernieuwingsbeweging die een opmerkelijk snelle dood stierf en die iedereen inmiddels vergeten is: Lux Voor. In NRC voorspelde ik dat zo’n beweging niet aansluit bij hoe jongeren over politiek denken. Lees het artikel hier.
Ten tijde van dit proefschrift bestond er veel enthousiasme voor een organisatie genaamd Coolpolitics, die het imago had jongeren massaal bij de politiek te betrekken, onder meer op Lowlands. In NRC Next schreef ik dat dit onzin is. Coolpolitics bestaat inmiddels niet meer. Lees het artikel hier.
INHOUD
1. Inleiding
2. Van politieke betrokkenheid naar politieke sensitiviteit
3. Betekenisgeving aan politiek
4. Betekenisgeving aan gepopulariseerde politiek
5. Methode
6. Politiek is belangrijk… en saai
7. Stijl van politiek
8. Popularisering
9. Authenticiteit
10. Politieke gesprekken naar aanleiding van populaire cultuur
11. Conclusie en discussie
