Bericht uit Suriname (12): Ronnie Brunswijk is net een popster
Bij oudere generaties is er naast Desi Bouterse nog een tweede naam in de Surinaamse politiek die een belletje doet rinkelen: Ronnie Brunswijk, ooit hoofd van het junglecommando die bij de binnenlandse oorlog tegen de regering vocht, en zich vervolgens ontwikkelde tot politicus. Tegenwoordig is Brunswijk de leider van de Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij, kortweg de ABOP. Hij is momenteel tevens vice-president van Suriname. Brunswijk heeft met succes de draai naar de parlementaire politiek gemaakt.
Of de ABOP iets voorstelt, daar twijfelen nogal wat Surinamers aan. In de campagne zien we van de ABOP zo goed als niets. Dit brengt ons vrijdagavond naar Wanica, een district naast Paramaribo, waar de ABOP haar laatste campagne-avond houdt in een gloednieuwe openluchthal. Een medewerker vertelt dat de ABOP vooral in het binnenland campagne heeft gevoerd. Dit zal velen in Suriname zijn ontgaan, maar zou wel een recept zijn voor succes bij de verkiezingen van zondag.
Die binnenlandse campagne is niet zo raar: ABOP is een partij voor marrons: afstammelingen van slaven die destijds aan hun lot wisten te ontkomen door de bossen in te vluchten. Daar ontstonden eigen gemeenschappen. De huidige marrons wonen deels nog steeds in het binnenland, maar ook deels in de stad. De ABOP is met Brunswijk een van hun politieke vertegenwoordigers. Populair is hij: Brunswijk wordt in Wanica door duizenden enthousiaste aanhangers begroet.
Verkeersopstopping
In Nederland zou een partijhal gebouwd worden op een plek waar je gemakkelijk kunt komen, maar in Suriname gaat dat anders. De hal ligt aan een soort landweg waar het verkeer elkaar maar net kan passeren. Al ruim voordat de manifestatie begint is er sprake van een grote verkeersopstopping en die houdt tot zeker twee uur na de urenlange bijeenkomst aan. Als de avond al halverwege is proberen aanhangers met hun auto nog steeds richting het terrein te komen. Al het verkeer staat werkelijk muurvast.
Hoeveel bewijs voor populariteit wil je hebben? Brunswijk wordt als een popster onthaald zoals alleen de meest bekende namen worden ontvangen: er is minutenlang gejuich, geduw en getrek als de ABOP-leider arriveert. Hij heeft zich uitgedost als een soort koning in een gele jas, draagt een gouden kroon, heeft een staf bij zich die nog het meest doet denken aan die van Sinterklaas en heeft ook een soort plumeau bij zich waarvan de betekenis mij ontgaat. Hij zwaait er driftig mee in het rond.
De grote vraag is vooral of de ABOP meer is dan Brunswijk. Dat is twijfelachtig: we luisteren naar tien sprekers die allemaal ruim de tijd nemen, maar Brunswijk neemt in zijn eentje evenveel tijd in als de rest. Hoewel alle sprekers applaus krijgen, zwelt dat vooral aan als Brunswijks naam valt. De zaal gaat helemaal los als Brunswijk de menigte toespreekt over de prestaties en de plannen van zijn partij. De ABOP en Brunswijk zijn synoniemen: boven het podium hangen vijf verschillende portretten.
Tastbare resultaten
Wat deze beweging politiek precies voorstelt is net als bij andere partijen in Suriname vaag. ABOP is een partij voor een specifieke etnische groep en dus komen we er standpunten tegen die ook andere partijen verwoorden, zoals de Pertjajah Luhur (PL) voor Javanen. Brunswijk wil goed onderwijs, goede zorg, goede infrastructuur, werken aan werkgelegenheid, mogelijkheden voor ondernemers en ga zo maar door. Hij doet aan een soort ombudspolitiek waarbij de problemen van gewone Surinamers moeten worden opgelost.
De marrons zijn zeker geen welvarende groep, zoveel is duidelijk. Veel mensen uit het publiek komen uit slechte wijken waar door de inzet van Brunswijk nutsvoorzieningen zijn gekomen, zo horen we. Brunswijk somt de plekken op waar deze voorzieningen zijn gerealiseerd. Vervolgens scandeert de meute de naam van de partij. Het is een lange lijst van tientallen plekken. Niet zo gek dat Brunswijk populair is: er zijn concrete resultaten behaald waar de aanwezigen elke dag van profiteren.
Aan de avond komt maar geen einde, net als aan het enthousiasme van deze mensen. Brunswijk presenteert een heleboel plannen die nooit tegelijk uitgevoerd kunnen worden en die je dus heel gemakkelijk kunt bekritiseren, maar de menigte maalt er niet om. Waar de aanhangers ook niet om malen? Dat Brunswijk is veroordeeld voor cocainesmokkel. In Wanica haalt iedereen er zijn schouders over op.
Ik schrijf twee weken lang over de verkiezingen in Suriname. Ik maak er met Kemal Rijken ook een podcast over.
Beeld: Zaal bij ABOP, Ronnie Brunswijk spreekt de menigte toe, enthousiasme in de zaal. Foto’s: Chris Aalberts.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.