Bij de Surinaamse vereniging van economisten hebben ze er zin in: men organiseert deze week niet een, maar twee verkiezingsdebatten van maar liefst vier uur. Voor elk debat is de helft van de partijen uitgenodigd. Zo zitten we deze woensdagavond in een modern kantoorpand aan de rand van Paramaribo voor een debat tussen zes partijen, waaronder de twee grootste: de VHP en de NDP van wijlen Desi Bouterse. Er zijn zo’n honderd aanwezigen, maar zeker een derde is voor het einde al weg. 

De organisatoren willen dit debat zo eerlijk mogelijk laten verlopen en dat is niet eenvoudig: alle kandidaten krijgen allemaal evenveel tijd en alle antwoorden hebben een maximale lengte. De moderator zegt continu ‘dank u wel’ als iemands tijd erop zit. De drie debatthema’s bestaan steeds uit vaste onderdelen: statements van de kandidaten, vragen van experts en vragen uit de zaal. Vooral de expertvragen zijn interessant: ze zijn een poging de waarheid naar boven te halen en de kandidaten niet overal mee weg te laten komen. 

Het belangrijkste onderwerp is de kwaliteit van het landsbestuur. Hoe kan de overheid efficiënter gaan werken en corruptie worden bestreden? We horen de ene na de andere kandidaat min of meer hetzelfde zeggen: het bestuur moet doelmatiger en efficiënter georganiseerd worden en corruptie moet echt worden aangepakt. We horen een van de experts zeggen dat dit allemaal essentieel is om ook de economie van Suriname een oppepper te geven: de overheid moet betrouwbaar zijn.

Niemand ontslaan 

De kandidaten herhalen een voor een dat de overheid effectiever moet gaan werken, dat er minder ministeries moeten komen en dat er maatregelen moeten worden genomen om vriendjespolitiek tegen te gaan. Wat vooral opvalt: kandidaten zeggen telkens ‘wat’ de Surinaamse overheid moet doen, maar nauwelijks ‘hoe’ dat moet gebeuren. Hoe realistisch is het om het aantal ministeries terug te brengen? Een vrouw in de zaal vraagt of er ambtenaren moeten worden ontslagen. Nee, dat is de bedoeling niet. Welke taken moeten worden afgestoten? Vaagheid troef. 

Een expert gooit even wat waarheden op tafel. De bestuurlijke problemen zijn onder verantwoordelijkheid van de bestaande partijen ontstaan en daarvan zitten er drie op het podium. Het staatsapparaat is gepolitiseerd en er zijn alleen maar ambtenaren bijgekomen. Wat nou meer efficiëntie en minder corruptie? Het wordt elke verkiezing weer beloofd, maar het gebeurt nooit. Is er binnen de partijen eigenlijk een ‘code of conduct’? De ene na de andere lijsttrekker zegt dat ze er nog mee bezig zijn.

De komende twee weken schrijf ik over de verkiezingen in Suriname. Ik maak er met Kemal Rijken ook een podcast over. 

Beeld: Debat bij de vereniging van economisten in Paramaribo. Foto: Chris Aalberts. 

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.