Een opvallende bijdrage aan de Surinaamse verkiezingscampagne, vanuit Nederland

Politieke partijen hebben soms afdelingen in het buitenland. Zo hebben meerdere Nederlandse partijen een eigen afdeling in België. Het zijn een soort netwerkclubjes van expats die verder nauwelijks een inhoudelijke of politieke functie hebben. Op dezelfde manier hebben buitenlandse partijen soms Nederlandse afdelingen. Dit fenomeen brengt ons deze zaterdag naar Van der Valk in De Bilt, waar de Nederlandse afdeling van de grootste partij van Suriname samenkomt: de VHP van president Santokhi.
Deze afdeling blijkt juist uiterst relevant. VHP Nederland heeft vermoedelijk honderden leden: we horen over ‘kernen’ in Den Haag en Zaanstreek-Waterland. De achterban is bij binnenkomst meteen duidelijk: hoewel de VHP zich enigszins probeert te verbreden, is dit van oorsprong een partij voor Hindoestaanse Surinamers. Vrijwel alle honderd aanwezigen hebben die achtergrond. Zij zijn hier voor een bijeenkomst met de titel Diaspora Grand Finale VHP.
Beetje gek: de Surinaamse verkiezingen zijn pas over drie weken en de Nederlandse afdeling houdt nu al een slotbijeenkomst. De reden is eenvoudig: komende week nemen zo’n tweehonderd Nederlandse VHP-leden het vliegtuig om in Suriname campagne te voeren. In Nederland zijn ze al maanden bezig met de verkiezingen: er zijn allerlei bijeenkomsten geweest. We horen dat de vrijwilligers zich enthousiast al maanden belangeloos inzetten.
Familie overtuigen
Surinaamse Nederlanders mogen bij deze verkiezingen helemaal niet stemmen. Het gaat er dan ook om familie en kennissen in Suriname te overtuigen dat ze dat wel moeten doen. Hindoestaanse Surinamers moeten naar de stembus, anders krijgt president Santokhi geen tweede termijn. Een vrouw legt uit dat het er natuurlijk niet om gaat dat Surinaamse Nederlanders het beter weten dan de Surinamers zelf, maar wel dat ze hun motivatie op de bevolking kunnen overbrengen.
Of Santokhi gaat winnen? De zaal wil niet overmoedig worden, maar de peilingen zien er goed uit. Een onderzoeker laat zien dat de VHP de grootste partij wordt en uitloopt op de tweede: de NDP van wijlen Desi Bouterse. Na zijn dood was die partij even heel populair, maar inmiddels loopt de VHP een handvol zetels voor. Een van de sprekers vindt de gepeilde twintig zetels echter niet genoeg: het zouden er minstens 28 moeten worden. Dat lijkt bij een parlement met 51 zetels wat overdreven.
Wie denkt dat het deze middag duidelijk wordt waarom Santokhi een tweede termijn verdient en waarom al deze mensen zoveel tijd in de campagne steken, wordt teleurgesteld. We horen meer dan vijftien sprekers, maar bijna niemand gaat in op het politieke programma. Ze willen allemaal het beste voor het land en vertellen over doelen als verbinding en vernieuwing, maar hoe die bereikt moeten worden blijft vaag. Zo wordt over de zorg gezegd dat die goed moet zijn. Hoe dan?
Onderscheidend programma?
Pas aan het einde van de middag horen we opeens heel veel over de inhoud. Santokhi heeft de economie verbeterd: internationale kredietbeoordelaars zijn veel positiever over Suriname dan toen hij aantrad, toen het land ‘een ravage’ was. Er is gewerkt aan de koopkracht, internationale relaties, digitalisering en er zijn allerlei sociale initiatieven genomen. Ook is de rechtsstaat versterkt. We horen dat Santokhi populair is omdat kiezers hem associëren met sterk leiderschap en corruptiebestrijding.
Corruptie is een belangrijk thema en dus zouden we hier wel meer van willen horen: wat is er precies aan de rechtsstaat verbeterd? Misschien levert dit wel goede redenen op om Santokhi een tweede termijn te gunnen. Helaas: de tijd is op. Het programma is om half twee begonnen en zou eindigen om vijf uur, maar het is inmiddels ruim een kwartier later en de zaalhuur bij Van der Valk loopt af. Voor uitleg over de verbetering van de rechtsstaat is geen tijd meer.
Wat is na deze middag het beeld van de grootste partij van Suriname? Het beeldmerk van de VHP is een olifant en de partijkleur is oranje. Het zijn verwijzingen naar de oorspronkelijke doelgroep. Er moet meer interne diversiteit komen, zegt een van de sprekers, maar het vrijwel geheel Hindoestaanse publiek suggereert dat dat maar nauwelijks lukt. Sociale binding is hier overduidelijk minstens zo belangrijk als het politieke programma. Hoeveel ruimte er dan is voor zetelwinst? Geen idee.
Deze vaste achterban heeft in ieder geval een groot voordeel: de VHP heeft in Suriname de komende weken hulp van heel wat Surinaamse Nederlanders die niet eens mogen stemmen. Het is betrokkenheid waar veel partijen alleen maar van kunnen dromen.
Beeld: VHP-leden met vlaggen in Van der Valk in De Bilt. Foto: Chris Aalberts.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.