Onkritische journalistiek maakt kiezersbedrog van Bij1-raadslid wel heel gemakkelijk

Soms denk je dat het niet gekker kan, maar dat is buiten Bij1 gerekend. Gisteren raakte de partij opnieuw een raadslid kwijt. Eerder splitsten al drie Amsterdamse raadsleden zich af en vertrok een raadslid in Rotterdam, nu is de beurt aan Almere. Net als de vorige keren is er geen begin van een inhoudelijke redenering waarom het vertrek logisch zou zijn. Het gaat om Georgine Panhuijsen, tot gisteren de Almeerse fractievoorzitter van Bij1. Nu zit ze opeens bij de ChristenUnie.
Panhuijsen heeft afgelopen jaar gereflecteerd en heeft met meerdere partijen gepraat. Bij1 voelt niet meer als een thuis. Er is geen ruzie in de tweekoppige Almeerse fractie en de overstap is in goed overleg gegaan. Panhuijsen heeft bezwaren tegen ‘de landelijke lijn’. Wat ze daarmee bedoelt is een raadsel, want er is sinds het vertrek van Sylvana Simons uit de Tweede Kamer nauwelijks een landelijke lijn en als die er al is, is die niet gewijzigd ten opzichte van voorheen.
Panhuijsen ziet overeenkomsten tussen haar oude en nieuwe partij. Ze stemmen op veel thema’s hetzelfde, weet ze. In een interview noemt ze vijf gezamenlijke speerpunten: diversiteit, inclusie, verbondenheid, vrede en leefbaarheid. Even afpellen: die laatste drie zijn zo algemeen dat elke politicus ermee in kan stemmen, de eerste twee zijn alleen speerpunten van Bij1. Of wil Panhuijsen beweren dat LHBT-rechten, Palestina-demonstraties en sekswerkers bij de ChristenUnie hetzelfde worden bekeken als bij Bij1?
Kiezersbedrog
Dat Bij1 een ramp is, behoeft nauwelijks enige uitleg. Maar de ChristenUnie lijkt niet eens op Bij1, in hoeveel bochten Panhuijsen zich ook wringt. Kiezers hebben ooit op Bij1 gestemd omdat ze Sylvana Simons op televisie zagen. Panhuijsen kreeg zo een Almeerse zetel op een programma dat zowel qua inhoud als uitstraling fundamenteel anders is dan dat van de ChristenUnie.
Dit toont niet alleen het failliet van een partij, maar ook van de lokale journalistiek. Kijk de lokale berichtgeving erop na: Panhuijsen krijgt geen enkele kritische vraag. Ze mag uitleggen waarom zij de overstap logisch vindt en daarmee is de kous af. Zelfs als er oprecht geen verschil is tussen hoe Bij1 en de ChristenUnie in Almere opereren, blijft de grote vraag waar de Bij1-ideologie over intersectionaliteit is gebleven. U weet wel: het idee dat achterstanden elkaar kunnen versterken en dus gezamenlijk moeten worden aangepakt.
Intersectionaliteit is een manier van denken die de ChristenUnie vreemd is. Het is van tweeën een: of Panhuijsen vond intersectionaliteit nooit belangrijk en kletste zich bij Bij1 naar binnen om een zetel te krijgen, of ze vond het wel belangrijk, maar gooit de filosofie gewoon in de vuilnisbak als dat haar beter uitkomt. Of ze heeft er nooit iets van begrepen, dat kan natuurlijk ook. Hoe het ook zit, de lokale journalistiek vraagt er niet naar. Als de lokale journalistiek zo onkritisch is, hebben raadsleden carte blanche.
Intussen heeft Bij1 van de oorspronkelijke acht raadsleden er nog drie over (in Almere, Rotterdam en Utrecht). Lekker gewerkt.
Beeld: Georgine Panhuijsen in een interview van Omroep Almere. Still uit video.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.