Over drie weken zijn de Amerikaanse presidentsverkiezingen alweer achter de rug, dus dit is het moment om boekjes te verkopen. Dat dachten Margriet van der Linden en uitgever Querido waarschijnlijk toen ze in september een boekje uitbrachten over Kamala Harris. ‘I’m speaking’ heet het. Nuttig, zo’n boekje, want wat weten we in Nederland nou eigenlijk van Harris? Haar tegenstander is alom bekend, maar wat is nou precies het alternatief waar de Amerikanen op kunnen stemmen? 

We komen er niet goed achter. Margriet van der Linden volgt de Amerikaanse politiek en samenleving al bijna haar hele leven, lezen we op de achterkant. Dat heeft dan niet echt veel kennis over Harris opgeleverd: een tekst van 81 pagina’s, waarbij vrij weinig op een pagina staat. Je hebt het in iets meer dan een uur uit. Wat ben je dan te weten gekomen? De biografie van Harris in de bijlage verraadt eigenlijk alles: er staan alleen grote levensgebeurtenissen in die vrij gemakkelijk zijn op te zoeken. 

Dit boekje is dan ook geen biografie, terwijl we daar eigenlijk wel behoefte aan hebben. Harris is een van de talloze prominente Amerikaanse politici waar in Nederland maar weinig kennis over is. Zoals al vaker opgemerkt: ze was weliswaar vice-president, maar dat is een rol waarmee je maar nauwelijks in beeld komt, tenzij de president komt te overlijden. 

Gender en identiteit?  

We leren over het globale levenspad van Harris. Ze begon met een studie aan een zwarte universiteit, daarna werd ze officier van justitie in Californië en vervolgens senator. Vaak was ze de eerste zwarte vrouw in een bepaalde rol. Dat kan nu weer gaan gebeuren en dat roept bij Van der Linden een enorme fascinatie op. Misschien een beetje te veel: we lezen dat de presidentsverkiezingen over veel thema’s gaan, maar ‘vooral over gender’, over rolpatronen en al dat soort zaken. 

Zou het? We lezen vooral dat Van der Linden een fascinatie heeft voor de Amerikaanse cultuurstrijd tussen progressieven en conservatieven en alle onderwerpen die inmiddels door uiterst rechts als ‘woke’ worden betiteld: de strijd tegen racisme, seksisme en homofobie. We lezen over de strijd om het recht op abortus, Black Lives Matter en de moord op de homoseksuele Matthew Shepard in de jaren negentig. Het zijn allemaal thema’s waarbij Harris en Trump tegenover elkaar staan. 

Het probleem zit vooral in de beperking: er zullen best stemmers zijn die hun stem van abortus, racisme of LHBT-wetgeving laten afhangen. Maar of deze thema’s echt belangrijk zijn voor het brede publiek horen we niet, alleen dat strenge christenen zich er druk over maken. Wat heeft Harris verder in haar leven gepresteerd? Waarom zijn allerlei andere thema’s minder belangrijk? Een serieuze, brede analyse van waar Harris voor staat? Die is afwezig. Zo zijn we weer terug bij het begin: dit is een periode om boekjes te verkopen. 

Enigszins verontrustend: Van der Linden schreef in 2016 ook al een boekje. De titel: ‘Team Hillary’. 

Beeld: omslag boek Margriet van der Linden. 

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.