Isa Kahraman rust niet voordat de Armeense genocide is erkend
Wie zijn de Tweede Kamerleden van Nieuw Sociaal Contract? Vrijdagavond doet zich een prachtige mogelijkheid voor een van hen beter te leren kennen. Isa Kahraman is in Utrecht bij de Jonge Fortuynisten, de reïncarnatie van de voormalige jongerenorganisatie van de LPF. Kahraman komt spreken in een buurthuis aan de Oudegracht over de situatie in Nagorno-Karabach. In de zaal zitten zo’n twintig mensen: een handvol jonge Fortuyn-fans plus leden van de Armeense gemeenschap in Nederland.
Kahraman is van Aramese afkomst en geboren in Turkije. Zijn vader vluchtte toen hij acht was. Je zou Kahraman een modelvluchteling kunnen noemen: hij had een imposante carrière, werkte de laatste jaren in de hoogste regionen van Accenture en zat twaalf jaar voor het CDA in de gemeenteraad van Rijssen. Kahraman werpt zich nu op als stem van de Armeense gemeenschap in Nederland, zo leren we deze avond in Utrecht. De Armeense geschiedenis zit vol ellende, zonder dat veel Nederlanders zich dat realiseren.
Nagorno-Karabach
Armenië ligt ingeklemd tussen Turkije en Azerbeidzjan. De relatie met beide buurlanden is slecht. De Turken pleegden ruim honderd jaar geleden een genocide die anderhalf miljoen Armeniërs het leven kostte. Deze genocide wordt tot op de dag van vandaag door veel Turken ontkend. In Turkije is het zelfs strafbaar deze te erkennen, in Frankrijk is het inmiddels andersom. In Nederland nam de Tweede Kamer bijna unaniem een motie aan die de genocide erkent. Alleen Denk stemde tegen.
Azerbeidzjan pleegde recent een etnische zuivering op de Armeniërs in Nagorno-Karabach, een zelfstandige enclave binnen Azerbeidzjan waar ruim honderdduizend Armeniërs woonden en een eigen bestuur hadden, al werd dat laatste internationaal niet erkend. Azerbeidzjan heeft na jarenlang conflict de enclave in 2023 veroverd en de bewoners naar Armenië verjaagd. Azerbeidzjan maakte gebruik van het feit dat Rusland – voorheen een steunpilaar van de Armeniërs – de andere kant uitkeek. Prioriteiten elders.
De situatie in de regio blijft instabiel. In het publiek zitten meerdere Armeniërs die denken dat de situatie verder gaat verslechteren. Zo komt de vraag op wat Nederland kan doen. Kunnen we wel iets doen? Kahraman zegt dat Nederland weliswaar de achttiende economie van de wereld is, maar dat we ook een klein land zijn. Een vliegdekschip sturen zit er niet in. Signalen afgeven wel, verzucht een vrouw in de zaal, die er meteen aan toevoegt dat die niets opleveren. Kahraman zegt dat we ons niet in alle conflicten kunnen mengen.
Erkenning
Kahraman vertelt dat een deel van zijn familie tijdens de Armeense genocide is uitgemoord. Hij wil strijden voor volledige erkenning: die door de Tweede Kamer is niet voldoende, ook het kabinet moet dit doen. Dat is nog niet gebeurd. Erkenning is essentieel: de laatste fase van een genocide is immers het uitwissen van alle herinneringen, alsof de slachtoffers nooit hebben bestaan. PVV en BBB maken zich ook sterk voor de Armeense zaak, weet hij. De goede verstaander kan erin horen dat met ‘Wilders-1’ volledige erkenning mogelijk wordt.
Een deel van de Turken vindt het moeilijk om de genocide te erkennen, weet Kahraman, maar hij verwijt ze niets. Ze kunnen niets doen aan de misdaden van hun voorvaderen. Ontkenning is echter niet te accepteren: je moet het verleden in de ogen kijken en er lering uit trekken. Zo hebben de Duitsers dat na de Tweede Wereldoorlog ook gedaan. Dan kun je verder. Kahraman wil daarnaast dat Armeniërs die in het verleden gedwongen een andere naam kregen, hun oorspronkelijke naam weer terug kunnen krijgen.
Nederland kan geen wonderen verrichten voor Armenië, maar soms zijn er lichtpuntjes. Afgelopen week werd een motie van Kahraman en Kati Piri (GroenLinks-PvdA) aangenomen, dat de douane-unie met Turkije pas mag worden uitgebreid als het land de uitspraken van het Europees Hof van de Rechten van de Mens respecteert. Een terechte uitspraak die laat zien hoe NSC graag bekend staat: als beschermheer van de rechtsstaat, goed bestuur en internationaal recht.
Nu nog de vraag hoe die PVV-coalitie daarbij past.
Beeld: Isa Kahraman bij de Jonge Fortuynisten. Foto: Chris Aalberts.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.