Het Fortuynisme is terug van weggeweest. Dit merken wij vrijdagavond in de Trafalgar Pub in Eindhoven, de stad die de herinnering aan Pim al jaren levend houdt. Na de opheffing van Pims partij bleef hier een lokale LPF-fractie bestaan en deze is tot op de dag van vandaag actief. Onlangs werd ook de jongerenorganisatie gereanimeerd: de Jonge Fortuynisten. Vrijdagavond is de tweede bijeenkomst en dit keer is er hoog bezoek: SGP-Europarlementariër Bert-Jan Ruissen spreekt de ca. vijftien jongeren toe. 

De Europese verkiezingen zijn pas in juni, maar de campagne is al begonnen. Ruissen zal wel moeten, want nu de SGP geen gezamenlijke lijst meer heeft met de ChristenUnie is het onzeker of hij in Brussel terugkomt. Er is een schrale troost: de ChristenUnie heeft dat probleem ook. Ruissen denkt dat de SGP de meeste kans maakt om terug te keren: als de partijcombinatie nog zou bestaan zou de volgorde SGP-ChristenUnie zijn in plaats van andersom, meldt hij tevreden. De SGP-achterban is trouwer dan die van Mirjam Bikker. 

Ruissen gaat nu al regelmatig het land in, zo vertelt zijn vrouw, die deze periode fungeert als chauffeur. Ruissen moet er vooral voor zorgen dat zijn eigen achterban in juni gaat stemmen: dat deden SGP’ers bij de Europese verkiezingen in het verleden lang niet altijd. Als de SGP-kiezers voor de Tweede Kamer allemaal Ruissen stemmen, behoudt hij zijn zetel. Ruissen merkt dat zijn verhaal aanslaat, vertelt hij. Tegelijk toont deze avond aan dat ook niet-christelijke of zelfs seculiere kiezers nadrukkelijk welkom zijn. Misschien zijn ze toch nodig. 

Fortuyn en de SGP 

Ruissen zegt blij te zijn dat hij bij de Jonge Fortuynisten is. Hij praat over de koers van Europa. Hoewel Fortuyn en de SGP soms ver van elkaar afstonden, ziet hij ook raakvlakken. Wat de SGP betreft moet de EU zich heroriënteren op de christelijke wortels. De Westerse beschaving is niet begonnen bij de Verlichting, maar toen het christendom naar Europa kwam, weet Ruissen. Toen gold het recht van de sterkste niet meer en kreeg de waardigheid van de mens een belangrijke plek in de Westerse cultuur. 

Iedere mens is persoonlijk verantwoordelijk voor de keuzes die hij maakt, doceert Ruissen. Dit is een belangrijk uitgangspunt van het christelijk denken. Mensen hebben keuzevrijheid en kunnen dus zelf verantwoordelijkheid nemen. Daarom is de SGP voor particulier initiatief en een kleine overheid. De overheid moet dienend zijn aan de samenleving en niet andersom. Dat kun je ook teruglezen in de Heilige Schrift. Ruissen is ervan overtuigd dat Fortuyn zich in deze visie had kunnen vinden. 

De samenleving raakt zonder christelijke visie ontworteld, denkt Ruissen. Fortuyn had destijds veel kritiek op de paarse kabinetten. Er was te weinig oog voor de ander en dat leverde een kille samenleving op. De SGP is het daarmee eens en wil de band met de christelijke wortels herstellen. Fortuyn deed nog iets goeds: hij brak met de politieke correctheid en wilde echte problemen aanpakken. De SGP staat hier wederom aan zijn zijde. Politieke correctheid helpt niet als problemen opgelost moeten worden. Migratie bijvoorbeeld. 

Nog meer overeenkomsten 

Zo lijkt Fortuyn, ruim twintig jaar na zijn dood, opeens een SGP’er. Hij was tegen een groot en machtig Europa en dat is de SGP ook, zegt Ruissen. Er is te veel bemoeizucht en te veel overdracht van bevoegdheden. De overheid moet niet overheersen, maar dienen. Je moet wegblijven van machtsconcentraties zoals de EU dat steeds meer aan het worden is. De EU zit bovendien ondernemers steeds meer in de weg met regels rond natuurherstel, klimaat en gewasbeschermingsmiddelen. 

Ruissen vraagt zich af of al dat Brusselse beleid wel haalbaar is. Gelukkig worden de ambities nu teruggeschroefd. Ruissen is tegen wat hij ‘de Timmermans-doctrine’ noemt: doelen worden in wetgeving vastgelegd zoals 55% CO2-reductie in een bepaald jaar. Zo’n aanpak is losgezongen van de werkelijkheid. Je hoort het Fortuyn het zeggen. Ruissen eindigt zijn praatje met Israël en verrek, ook daar zijn overeenkomsten, want Fortuyn wees al vroeg op de gevaren van de radicale islam. Dat is waar Israël terecht tegen strijdt. 

Zoveel mensen, zoveel herinneringen, zeker aan Pim. Deze avond verdwijnt zijn andere, progressieve kant helemaal uit beeld: Fortuyn wilde vrijheden van vrouwen en homo’s beschermen en was daarom kritisch op migratie en de islam. Dat is natuurlijk niet hoe de SGP het ziet. Ruissen wil evangeliseren, zo geeft hij aan het einde van de avond toe. Niet op ‘een dominante manier’, maar hij wil wel het gesprek met moslims aangaan. Het christelijk geloof wil je niemand onthouden. 

Ruissen heeft al met al prima begrepen dat Fortuyn geen SGP’er was. De vraag blijft: snappen de Jonge Fortuynisten dit ook? 

Beeld: Bert-Jan Ruissen bij de Jonge Fortuynisten. Foto: Chris Aalberts. 

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.