Forum duwt Marcel de Graaff vriendelijk richting de uitgang

Even leek het erop dat FvD zich had ontdaan van Marcel de Graaff, de Europarlementariër die twee jaar geleden overstapte vanuit de PVV en zich vervolgens zo onmogelijk maakte dat de extreemrechtse ID-fractie hem wegstuurde. Sindsdien zit De Graaff hulpeloos in zijn eentje in het Europees Parlement en haalt werkelijk iedereen zijn schouders op over wat hij uitvoert. Of beter gezegd: wat hij niet uitvoert. Kijk het overzicht van zijn activiteiten er maar op na.
De Graaff is te pro-Russisch om bij extreemrechts te zitten en daarom is hij nu onafhankelijk van alles en iedereen. Dat klinkt leuk, maar het betekent dat hij alleen speeches kan houden in de plenaire zaal en vragen en moties kan indienen. Het zijn allemaal middelen waarmee je het Europese beleidsproces niet verandert. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat De Graaff even hulpeloos was toen hij nog bij de PVV zat, want partijen op de uiterste rechterflank onderhandelen in Brussel sowieso nooit mee.
Nathalie Brack heeft jaren geleden onderzocht wat dit soort Europarlementariërs zonder macht doen. Ze bevinden zich in een politiek orgaan waarvan ze vinden dat het niet zou mogen bestaan. Het antwoord blijkt betrekkelijk simpel: ze gebruiken hun podium om hun standpunten naar buiten te brengen en flink lawaai te maken. Zo hopen ze burgers te overreden zich eveneens tegen Europa te keren. Je zou kunnen zeggen dat het een project voor de lange termijn is.
Goed voorbeeld
Het beste voorbeeld van deze strategie kennen we allemaal: Nigel Farage is het zelfs gelukt een Brexit af te dwingen. Hij is op de rechterflank een voorbeeld voor velen, maar helaas voor hen: ze komen nooit bij hem in de buurt. Je moet namelijk wel een theatrale persoonlijkheid hebben, harde grappen kunnen maken, snel en spitsvondig in debatten kunnen reageren en meeslepende verhalen kunnen vertellen. Het zijn allemaal kwaliteiten die De Graaff ontbeert.
De Graaff illustreert het probleem van alle partijen op uiterst rechts: geen personeelsbeleid, geen training van vrijwilligers en vooral geen talentontwikkeling, want niemand mag de politiek leider overvleugelen. Dat geldt niet alleen bij FvD, waar De Graaff niet in de schaduw van Baudet kan staan, maar ook bij de PVV, waar hij eerder jarenlang actief was. Verdeel en heers, zet mindere goden op zetels en de politiek leider weet zeker dat hij de enige is die straalt.
Bij dit soort partijen speelt nog een factor: persoonlijke relaties prevaleren altijd. Als je de lieveling van de leider bent krijg je een baantje. Zo wordt duidelijk waarom Ralf Dekker nu opeens Europees lijsttrekker van Forum is en niet De Graaff, die zijn schepen bij de PVV achter zich verbrandde om bij Baudet aan te sluiten. Dekker is immers onderdeel van de vriendenkliek van Baudet, niet De Graaff. Nu het aantal baantjes bij FvD steeds kleiner wordt, gaan echte vrienden voor.
Troostprijs
De troostprijs is voor De Graaff. FvD doet dit jaar ook mee aan de Europese verkiezingen in Vlaanderen. De Graaff mag de lijst aanvoeren, laat Forum op Twitter weten. Hoe kansrijk deze missie is, is al lang en breed bekend. De campagne in Vlaanderen bestond tot dusver uit drie bijeenkomsten, namelijk in Genk, Brugge en Antwerpen. Hoe groot het Vlaamse netwerk is, blijkt uit de woorden van De Graaf zelf: de kieslijst zal deels uit Nederlanders bestaan.
Tel daar een paar zaken bij op. Vlaamse kiezers op de uiterste rechterflank kunnen bij het megagrote Vlaams Belang terecht en hebben FvD dus helemaal niet nodig. De kiesdrempel ligt in Vlaanderen boven de zeven procent en de kans dat Forum die haalt is nul. De Europese beweging die Forum wil beginnen zal geen verschil maken, want Europese samenwerkingsverbanden zijn bij burgers onbekend, al helemaal als die bestaan uit onbekende splinterpartijen. In Vlaanderen haalt men de schouders op over Forum.
Tot dusver lijkt de Vlaamse entree van Forum vooral ingegeven door het streven meer maaltijdboxen te verkopen. Dat zal nog steeds een belangrijke motivatie zijn, want Forum is tegenwoordig vooral een verdienmodel. Je zou kunnen denken dat er in Vlaanderen inmiddels een tweede motivatie is: deze deelname is een prachtige manier om te doen alsof De Graaff nog steeds belangrijk is, terwijl hij eigenlijk op een zijspoor is gezet. Het is onduidelijk of hij dat zelf al begrijpt.
Beeld: Marcel de Graaff in het Europees Parlement in Straatsburg. Foto: Eric Vidal. Europese Unie, 2023.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.