Dit weekend werd oud-D66-Europarlementariër Sophie in ’t Veld gekozen als Europees lijsttrekker van Volt België. Vaststaat dat iedereen er dolblij mee is. Niet in de laatste plaats zijzelf. Ze is ‘zo blij als een paard in de wei’, zei ze zaterdag, want de verkiezingscampagne is begonnen. Dit is zo’n rare uitspraak dat ik me spontaan afvraag of ik het wel goed gehoord heb, maar ik mankeer niets aan mijn oren: ze zei dit vijf jaar geleden ook al toen ze startte met de interne campagne bij D66 voor haar herverkiezing. 

We weten hoe het met In ’t Veld en D66 is afgelopen. Ze stapte in juni op, onder andere omdat ze vindt dat de Europese visie van de partij niet meer goed uit de verf komt. Op dat punt kunnen we haar alleen maar gelijk geven. Bij het D66-congres van afgelopen week gaf Rob Jetten een zeer lange speech. Er kwamen ontzettend veel onderwerpen voorbij, maar over Europa is niets blijven hangen. EU-gezinde kiezers mogen kennelijk voortaan naar Volt.

Bij D66 viel nog iets op: de afsplitsing van In ’t Veld wordt daar niet begrepen en zelfs irrationeel gevonden. Ze had het negentien jaar naar haar zin, dus waarom zou ze het laatste jaar alsnog een nieuw avontuur beginnen, vroegen meerdere D66’ers zich hardop af. Voor In ’t Veld speelde altijd alleen het baantje, zo suggereerde een enkeling: de partij was voor haar altijd al secundair. Die beschuldiging is raar, want waarom had niemand dat al die tijd door? Waarom deze verdachtmaking? 

Paard in de wei 

Opeens moest ik terugdenken aan de interne campagne in 2019, toen In ’t Veld ook zo blij was ‘als een paard in de wei’ omdat ze weer op campagne mocht. Ze streed om het lijsttrekkerschap met Marietje Schaake en Felix Klos. Schaake was een geduchte concurrent. Ik zat met tientallen D66’ers in een zaaltje in Den Haag. De blijdschap van In ‘t Veld over de campagne klonk ontzettend ongeloofwaardig: de campagne was voor haar bittere noodzaak, want als ze niet uitkeek ging Schaake er met de buit vandoor. 

In ’t Veld kwam als winnaar uit de bus, maar met de kennis van nu vraag je je af waarom. Nu zeggen ex-partijgenoten dat ze eigenlijk toen al over haar houdbaarheidsdatum heen was. Het was na vijftien jaar tijd voor iets nieuws. Toch hadden de leden kennelijk geen bezwaar tegen nog eens vijf jaar. Wat inmiddels duidelijk is, is dat haar overwinning een aantal mensen binnen D66 alarmeerde: er was een kans dat ze zich in 2024 weer zou melden.

D66 kwam tot het inzicht dat er een maximumaantal termijnen moest komen. Toen ik dat verhaal hoorde, vroeg ik In ’t Veld ernaar. Het zal twee jaar geleden zijn geweest. Wat wilde ze na 2024 gaan doen nu ze zich niet nogmaals kon kandideren? In ’t Veld keek me aan alsof ze nog nooit zoiets vreemds had gehoord. Ze meldde dat ze nog helemaal niet wist wat ze ging doen. Zo begon het ook mij te dagen dat ze misschien wel een vijfde en zesde termijn ambieerde. Precies wat D66 niet wilde. 

De oplossing 

Dat moest wel misgaan en zo meldde In ’t Veld zich bij Volt. Ze beweert dat er geen doordacht plan achter zat. Volt Nederland had er in ieder geval geen zin in: In ’t Veld weet honderd keer meer van Europese politiek dan de hele Tweede Kamerfractie en vindt de Nederlandse Europees lijsttrekker Reinier van Lanschot waarschijnlijk volstrekt inhoudsloos. Ze maakt ook best vaak ruzie. Gelukkig kon ook Volt Nederland met regeltjes zwaaien: In ‘t Veld was te laat lid geworden voor welke kandidatuur dan ook. 

Zo vergaat het eigenwijze politici met jarenlange ervaring: die moet men niet. Veel te lastig. D66 wilde haar politieke loopbaan beëindigen, Volt Nederland hield haar liever op afstand. Er kwam een oplossing: voor het Europees Parlement kun je je in elk EU-land kandideren, ongeacht je nationaliteit. Volt Europa heeft veel afdelingen die niet lopen en heeft daarnaast een extreem gebrek aan aansprekende kandidaten. Er moest toch wel ergens een plekje voor In ’t Veld te vinden zijn?

Zo kwam Volt België in beeld. De keuze is heel logisch: In ’t Veld woont er. Het is twijfelachtig of ze bekend is bij Vlaamse kiezers en dus is het zeer de vraag of ze ook maar in de buurt komt van een zetel. Tegelijk loopt ze niemand voor de voeten, lijkt Volt België opeens iets voor te stellen en is de kans op succes een stuk groter dan als Volt België een of andere student naar voren had geschoven. 

Iedereen eindelijk dolblij.

Beeld: Sophie in ’t Veld staat Brusselse Nieuwe te woord. Foto: Chris Aalberts. 

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.