Rosignano bewijst: milieuproblemen worden tergend langzaam erkend
Solvay is een groot Belgisch concern dat op meer dan honderd locaties allerlei chemische stoffen maakt. Een van die locaties is een soda-fabriek in Rosignano, een kustplaats in Toscane, op een uurtje met de trein vanaf Pisa. Deze fabriek loost al honderd jaar melkwit afvalwater in zee. Het levert een opmerkelijk beeld op: het zeewater kleurt azuurblauw en het strand hagelwit. Zo werd Rosignano een toeristische attractie, want je waant je hier op een tropisch eiland.
Er dringt zich een vergelijking op met het Nederlandse Wijk aan Zee. Tinkebell zat daar de afgelopen jaren regelmatig in de duinen en zeefde met een magneet metaalresten uit het duinzand. Van deze zwarte rommel maakte ze kunstwerken onder de naam Flora Tata Metallica, waarop planten te zien zijn die in dit duingebied groeien. De zwarte troep waar mensen normaliter ziek van worden, maakt het probleem van de immense vervuiling zichtbaar. Er is sowieso steeds meer te doen over deze vervuiling.
Rosignano lijkt op Wijk aan Zee. Ook hier worden mensen ziek en spreken ze elkaar daarop aan. Er is ook een verschil: in Rosignano is nooit aangetoond dat de ziektes door de fabriek worden veroorzaakt. Ondertussen is de fabriek verweven met het dorp. De meeste inwoners werken er of hebben er gewerkt, vaak al generaties lang. De bewoners zijn trots op de fabriek, maar inmiddels zijn ze ook slachtoffer van de vervuiling geworden. Je zou ze bovendien kunnen zien als mede-daders.
Solvay wast ondertussen zijn handen in onschuld. Zo wordt er gebruik gemaakt van natuurlijke materialen, wat echter niets zegt over de schadelijkheid. Ook zegt Solvay dat de productie volgens de regels verloopt. Dat klopt, maar ook dat zegt op zichzelf niets over de veiligheid. Er is onderzoek dat laat zien dat er niets aan de hand is, aldus Solvay, maar ander onderzoek spreekt dat weer tegen. Solvay ziet zelfs een voordeel van de afvaldump: het gaat erosie van de kust tegen.
In Rosignano leren we dat het eindeloos duurt voordat dit soort problemen worden erkend. Niet gek: het heeft ook bij Tata Steel eindeloos geduurd. De komende tijd wil Tinkebell kunst maken van het witte afvalwater van Solvay, net zoals ze dat eerder met de zwarte uitstoot van Tata Steel deed. Dit moet zichtbaar maken wat er aan de hand is. In Hoe het allemaal misging praten Tinkebell en ik over Rosignano en hoe kunst een oplossing dichterbij kan brengen.
Luister hier naar Hoe het allemaal misging over het toxische strand van Rosignano.
De podcast Hoe het allemaal misging is te beluisteren via alle reguliere podcast-platformen waaronder Apple, Google en Spotify. Beeld: strand van Rosignano. Beeld: Alerove.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.