Ruzie blijft de komende tijd het credo van Bij1
Soms ben je even het overzicht kwijt. Bij Bij1 heeft men zo vaak ruzie dat het moeilijk is te begrijpen wie er ruzie heeft met wie, waarom en of het conflict al is beslecht. Daarom: een overzicht van de belangrijkste personen binnen Bij1 en hun rol in de conflicten van de afgelopen maanden. Eerst de vertrekkers, daarna de blijvers en tot slot de mensen die mogelijk op een zijspoor terecht zijn gekomen. Conclusie: de ruzies zijn nog niet ten einde.
Weglopers
Bij1 vertoont al langer tekenen van conflict. Tussen 2018 en 2021 zagen we het tussentijdse vertrek van twee Amsterdamse duo-raadsleden. Er was geen media-aandacht voor, er hing een zweem van conflict omheen en het werd nooit duidelijk wat er precies was voorgevallen. Inmiddels lukt het Bij1 niet meer om conflicten in stilte voorbij te laten gaan. Sinds de partij in de Tweede Kamer zit wordt alles openlijk uitgevochten. Eerst was er alleen de ruzie met Quinsy Gario, maar sindsdien inmiddels ontvouwt zich een patroon.
Partijvoorzitter Jursica Mills vertrok afgelopen zomer: ze was partijvoorzitter ten tijde van de ruzie met Gario, maar kwam zelf niet of nauwelijks in beeld. Bij haar vertrek verweet ze Bij1 racisme en giftigheid. Ze was als zwarte vrouw nog nooit zo respectloos en niet integer behandeld. Ze stoorde zich aan de kandidatuur van Rebekka Timmer voor het partijvoorzitterschap. Timmer had een negatief advies van de kandidatencommissie gekregen maar kandideerde zich toch. Ze kreeg nog interne steun ook.
Verwijten als die van Mills horen we inmiddels vaker. Deze maand vertrok Carla Kabamba, de nummer twee op de Amsterdamse kandidatenlijst en het meest actieve raadslid van de driekoppige fractie. Ze werd fractievoorzitter na het voorlopige vertrek van Jazie Veldhuyzen, maar kreeg geen interne steun, onder andere vanwege een conflict met raadslid Nilab Ahmadi. Kabamba beschuldigt de partij van gebrek aan democratie en racisme. Dat laatste verwijt lijkt opvallend veel op dat van Jursica Mills. Anderen zouden Kabamba niet radicaal genoeg vinden. Ze gaat verder als onafhankelijk raadslid.
Bijna tegelijk vertrok het Amsterdamse bestuur. Bestuursleden Jurgen Olivieira enGerhesdine Gambier kwamen met verwijten die lijken op die van Kabamba: Bij1 zou ondemocratisch en racistisch zijn. Dit bestuur was eerder al tegen het partijvoorzitterschap van Rebekka Timmer, net als Jursica Mills.
De partijtop
De partijtop zwijgt publiekelijk over alle conflicten, maar weet natuurlijk wel beter. Partijleider Sylvana Simons horen we er niet of nauwelijks over, net als partijvoorzitter Rebekka Timmer en partij-ideoloog Gloria Wekker. In een besloten ledenvergadering vertelde Wekker deze zomer over haar onderzoek naar de cultuur van Bij1. Ze noemt deze giftig. Dat blijkt inmiddels wel.
Zoals we al zagen gaat een belangrijk meningsverschil over het partijvoorzitterschap. De recente keuze voor Timmer was al meteen omstreden en belangrijke critici ervan lijken inmiddels vertrokken. Timmer speelt ook een rol bij het recente vertrek van Kabamba: het landelijk bestuur probeerde Dinah Bons fractievoorzitter te maken, terwijl Kabamba het logischer vond dat zij die rol kreeg. De bemoeienis van het landelijk bestuur was incestueus, want Bons zit daar zelf ook in. Het lijkt een poging de Amsterdamse fractie onder controle van de landelijke partij te krijgen.
Timmer is overduidelijk verbonden aan Simons: in de aanloopfase van Bij1, als partijbestuurder die de lokale afdelingen opzette, als persoonlijk medewerker in de Tweede Kamer en nu als partijvoorzitter. Een negatief advies van de kandidatencommissie verhinderde niet dat ze voorzitter werd. Dat ze eerder als bestuurslid opstapte na inhoudelijke meningsverschillen, stond haar voorzitterschap eveneens niet in de weg. Aangezien Simons het enige populaire gezicht van Bij1 is en Timmer lange tijd fungeerde als haar rechterhand, worden zij sowieso geraakt door alle verwijten over een gebrek aan democratie.
De grote vraag blijft vooralsnog of de weerstand tegen Timmer inhoudelijke of persoonlijke redenen heeft. Of allebei. Niemand lijkt het te weten.
Blijvers
Met het vertrek van de critici is de Amsterdamse afdeling inmiddels weer aangehaakt bij de landelijke top, lees: fan van Timmer. Dinah Bons is van duo-raadslid bevorderd tot fractievoorzitter en zorgt voor een lijntje met het landelijk bestuur. Mede-raadslid Nilab Ahmadi was altijd al op de hand van Timmer. Ze kwam op de derde plaats van de kandidatenlijst tegen de wil van het Amsterdamse bestuur in, maar dat bestuur is nu weg. Dat Kabamba ook weg is, zorgt voor meer interne rust: Ahmadi en Kabamba spraken al tijden niet met elkaar.
Een andere steunpilaar in Amsterdam is het enige duo-raadslid dat nooit wegliep: Vreer Verkerke, die de kritiek van Kabamba niet steunt. Dat horen we ook uit de rest van het land. Het Rotterdamse raadslid Michantely de Jong meldde eveneens dat ze het niet eens is met Kabamba. In Utrecht was raadslid Stevie Nolten altijd al op de hand van Rebekka Timmer. Twee andere raadsleden – Mieke Megawati Vlasblom uit Rotterdam en Georgine Panhuijsen uit Almere – horen we niet.
Lot onbekend
Dan resteert de vraag of er nog dissonante elementen over zijn. Eerst de politici die uit beeld zijn geraakt. De Amsterdamse lijsttrekker Jazie Veldhuyzen zit ziek thuis. Het is vooral opvallend dat hij het fractievoorzitterschap bij zijn tijdelijke vertrek niet overdroeg. Tot welk kamp hij behoort is onbekend. De Almeerse lijsttrekker Gladys Wielingen kwam in opspraak omdat ze positief sprak over samenwerking met de PVV. Ze moest erop terugkomen en kreeg een proeftijd van een half jaar, plus een coach. Die periode is inmiddels verstreken. Zou ze weer in de gratie zijn?
Problemen zijn er sowieso. Op Instagram schrijft stadsdeelcommissielid Neumine Marshall (Amsterdam Zuidoost) dat ze Kabamba steunt en zelf heeft meegemaakt hoe ‘toxisch en narcistisch’ bepaalde raadsleden zijn. Dat is niet de koers van de hoofdstedelijke afdeling. In Zuidoost zit daarnaast stadsdeelbestuurder Vayhishta Miskin. De Amsterdamse coalitie gunde Bij1 deze bestuurlijke post, met als voorwaarde dat deze bestuurder het beleid van de coalitie in de Stopera uitvoert. Daar zit Bij1 niet in. De speelruimte van Bij1 is dus minimaal. Inmiddels kiest de rest van de partij voor een minder bestuurlijke koers. Past dat nog wel?
We kunnen er rustig vanuit gaan dat er vanzelf weer nieuwe conflicten opspelen.
Beeld: leus van Bij1.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.