Bij1 is een vergaarbak van onkunde, bemoeizucht en ideologisch conflict
Bij1 vergaderde afgelopen weekend over de interne partijcultuur. We weten niet precies wat er werd besproken, want de partij houdt niet van pottenkijkers, maar dat Bij1 reden heeft om hierover te praten staat vast. In een vergadering deze zomer kenschetste Gloria Wekker de cultuur als ‘elkaar aanklagen, kapot maken, royeren, afzetten, coups plegen, cancellen, straffeloosheid, treiteren, competitie [en] geen zorg voor elkaar.’
Deze week trad het Amsterdamse afdelingsbestuur af. Bestuursleden Jürgen Olivieira en Gerhesdine Gambier stuurden de leden een lange e-mail waarin ze de vuile was buiten hingen. De e-mail laat meer dan ooit zien hoe slecht Bij1 functioneert én dat dit niet snel zal veranderen. De ontboezemingen van de oud-bestuurders tonen een diepe onkunde aan. Bovendien suggereren ze een relatie tussen alle ruzies en de ideologie van Bij1. Vier fragmenten.
Incompetent bestuur
In hun e-mail vertellen Olivieira en Gambier de afgelopen tijd veel te hebben geleerd, met name dat ‘je niet uitspreken op cruciale momenten, ongewenste en onacceptabele gevolgen kan hebben’. Ze schrijven:
[Wij betreuren] het enorm dat wij niet hebben opgetreden toen bleek dat de kans aanzienlijk was dat er gefraudeerd was tijdens de ledenvergadering die de lijst voor de gemeenteraad vaststelde. Hierdoor sprong Nilab Ahmadi van plek 13 naar plek 3. We wilden de campagne niet negatief beïnvloeden dus kozen we ervoor niet te handelen. Achteraf gezien was dit fout. Nu zit de partij opgescheept met de erfenis van deze ledenvergadering.
De bestuursleden vermoedden dus fraude en hoewel het hun kerntaak was het proces van de vaststelling van de kandidatenlijst ordentelijk te laten verlopen, deden ze niets. Het bestuur maakt het nog erger met deze late ontboezeming: men gooit een raadslid voor de bus. Dat is wel verklaarbaar: Ahmadi heeft ruzie met fractievoorzitter Carla Kabamba, die wordt gesteund door de opgestapte bestuurders. Welk doel deze sneer heeft is onduidelijk: we zullen waarschijnlijk nooit weten of deze klopt, maar deze zet de toch al slechte verhoudingen wel verder onder druk.
Olie op het vuur gooien
De incompetentie van het oud-bestuur gaat verder. Olivieira en Gambier schrijven dat er waarschijnlijk een ledenvergadering komt:
Hopelijk geeft het fractiebestuur dan openheid van zaken over de financiële situatie. Tot nu toe kunnen er namelijk geen medewerkers worden aangenomen om de fractie te ondersteunen. Daarnaast worden personele zaken niet goed afgehandeld. Er zijn veel vraagtekens bij het gevoerde personeelsbeleid. De penningmeester van het fractiebestuur weigert inzage te geven. Hopelijk kan het fractiebestuur zaken opklaren tijdens de ledenvergadering.
Hier staat dat het bestuur van de afdeling – de vereniging – kritiek heeft op het beleid van de fractie in de gemeenteraad. Dat kan natuurlijk, maar er is geen hiërarchische relatie tussen die twee. De fractie is in theorie én praktijk zelfstandig en onafhankelijk. Olivieira en Gambier bemoeien zich met zaken waar ze niet over gaan, terwijl ze hun echte taak – de kandidaatstelling goed laten verlopen – hebben laten verslonzen.
Landelijke inmenging
Die bemoeizucht heeft het Amsterdamse bestuur waarschijnlijk van de landelijke partij afgekeken. De oud-bestuurders vervolgen:
De partijleiding [heeft] Dinah Bons willen voorschuiven als fractievoorzitter, terwijl zij nog niet eens officieel beëdigd was. Daarnaast heeft de partijleiding ook geen mandaat voor dit besluit. Voorbereidingen voor de communicatie over Dinah’s benoeming waren zelfs al getroffen: de perschef was namelijk plotseling bij een vergadering hierover aanwezig. Het is niet integer dat geprobeerd is dit besluit te beïnvloeden en de keuze voor Dinah af te dwingen. Hier heeft het Amsterdams bestuur opgetreden.
Dinah Bons is deze week benoemd als vervanger van fractievoorzitter Jazie Veldhuyzen. Hij zit ziek thuis. De landelijke partij wilde kennelijk Bons als voorzitter. Dat is incestueus: zij is ook landelijk partijbestuurder. Aan de andere kant is er ook niet veel keus: raadsleden Kabamba en Ahmadi vliegen elkaar continu in de haren. Olivieira en Gambier zeggen dat ze tegen deze coup van het landelijk bestuur hebben opgetreden, maar ook zij gaan niet over het fractievoorzitterschap. Alleen de fractie kan daarover beslissen.
Ideologische verklaring
Olivieira en Gambier suggereren een ideologische verklaring voor alle ellende. Bij1 is intersectioneel: de partij gaat ervan uit dat groepen kwetsbaar kunnen zijn voor het samenvallen of optellen van verschillende vormen van discriminatie. De oud-bestuurders zien dit ook binnen Bij1. Er is een patroon van ‘anti-zwart racisme en misogynoir gedrag.’ Daar waren al eerder voorbeelden van, waarvan het vertrek van Quinsy Gario de bekendste is. In Amsterdam speelt dit volgens de oud-bestuurders ook:
De structurele ondermijning van het Amsterdams bestuur door Jazie Veldhuyzen, Nilab Ahmadi en het fractiebestuur, en het tegenwerken van het fractievoorzitterschap van Carla Kabamba. Zwart leiderschap wordt niet erkend, niet gewaardeerd en wordt veelal tegengewerkt. (…) We beseffen ons nog onvoldoende dat er sprake is van anti-zwart racisme en afrofobie binnen de partij.
Volgens het Amsterdamse oud-bestuur is het feit dat anderen Carla Kabamba niet als fractievoorzitter willen een voorbeeld van het niet erkennen van zwart leiderschap, en eigenlijk ook van anti-zwart racisme en afrofobie. Deze zeer forse beschuldiging is problematisch omdat die wordt geponeerd zonder enige vorm van bewijs, terwijl de mensen die hiervan worden beschuldigd zich er nauwelijks tegen kunnen verdedigen. Bij Bij1 lijkt het denken over discriminatie zo diep ingesleten dat bewijs niet eens nodig wordt gevonden. De mogelijkheid dat er iets anders speelt, wordt eigenlijk op voorhand al uitgesloten.
Als bij Bij1 een probleem aan de orde wordt gesteld, kritiek wordt geuit of een voorkeur uitgesproken, kan dat meteen als bewijs dienen voor discriminatie of racisme. De kans dat het gaat over bijvoorbeeld incompetentie wordt nooit overwogen, terwijl die optie het meest voor de hand ligt aangezien iedereen zich bemoeit met zaken waar men niet over gaat. Zo sluit het afgetreden bestuur de e-mail af met de wens dat een nieuw bestuur ‘de problemen in de fractie kan oplossen.’
Dat is de functie van het bestuur niet.
Beeld: beeldmerk Amsterdam Bij1.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.