Een gemiddelde studentenvereniging heeft een beter bestuur dan Volt
Nilüfer Gündogan is geschorst door Volt vanwege mogelijk grensoverschrijdend gedrag. De aankondiging van zondagavond klopte al niet: een Kamerlid kan helemaal niet geschorst worden. We gaan haar hooguit een tijdje niet zien: ze zal geen taken in de Tweede Kamer verrichten, de media niet te woord staan en ook geen campagne voeren voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dat zegt Volt tenminste, want ze houdt zich er niet helemaal aan. De timing kon sowieso niet slechter: die verkiezingen zijn al over een maand.
Volt vertelt niet wat er aan de hand is. Ook van de tweede, uiterst warrige verklaring van maandag werden we niets wijzer, behalve dat de klachten kennelijk uit Volt zelf komen. Dinsdag werd dat allemaal nog eens herhaald. Er loopt nu een extern onderzoek naar Gündogan en omdat er sprake is van een machtsrelatie kan ze de komende tijd niet als Kamerlid opereren, aldus Volt. Hier bedenkt een ongekozen clubje partijbestuurders of een door de Nederlandse bevolking gekozen Kamerlid wel of niet haar werk kan doen.
Waarom eigenlijk een extern bureau? Wil je Volt leren kennen, moet je alleen even kijken wat voor werk Laurens Dassen voorheen deed: hij zat in de compliance. Lees: mannen in pakken die kijken of anderen zich wel aan allerlei gedetailleerde regeltjes houden. Zij hebben procedures om dat te onderzoeken en hebben een handboek waar allerlei sancties in staan. Dit is hoe Volt de zaak Gündogan nu aanpakt. Klein probleem: politiek is geen afdeling van een bank.
Een moreel oordeel
In de politiek gaat het in de eerste plaats over morele oordelen, niet over bureaucratisch gedoe. De vraag is niet alleen wat Gündogan heeft gedaan, maar vooral ook hoe we dat beoordelen. In de politiek heb je daar meestal geen extern onderzoek voor nodig, maar een normaal functionerend moreel kompas. Geert Wilders heeft dat kompas niet, want wat Dion Graus ook allemaal doet, hij blijft gewoon zitten. Gijs van Dijk lijkt niets strafbaars te hebben gedaan, maar het ging Lilianne Ploumen toch te ver.
De consultants en ambtenaren van Volt doen dit liever anders. Ze proberen de klachten gedetailleerd in beeld te krijgen. En dus komt er nu een uitgebreid onderzoek, kennelijk omdat het Volt-bestuur zelf niet goed weet wat nu eigenlijk het probleem is en of ze dat wel zo mogen noemen. Naar wij aannemen is Gündogan erg onaardig geweest tegen fractiemedewerkers. De context is echter helder: zij bezet deze zetel, niet Volt. Als het Volt niet bevalt, kan men haar uit de fractie zetten. Maar dat durft Volt dus op dit moment niet.
We weten niet precies wat er met Gündogan aan de hand is, maar bij het Volt-bestuur weten we dat wel. Dat bestuur bestaat – ondanks alle colbertjes – uit amateurs. Niet alleen omdat ze een bureau inschakelen voor iets wat ze zelf kunnen uitzoeken en ook niet omdat ze verklaringen uitbrengen die alleen maar extra vragen oproepen. Het is fundamenteler: wat is de autoriteit van deze mensen? Niemand weet het: co-voorzitter Peter Paul de Leeuw zit vooral op zijn post omdat hij al onderdeel was van het vroege Volt-netwerk. Tja.
Lichtzinnige benoemingen
Als u niet gelooft dat Volt lichtzinnig totaal onervaren bestuurders benoemt, moet u even lezen over de verkiezingsdeelname in Groningen. Het Volt-bestuur dat Gündogan nu schorst, zette de Groningse deelname bij het grofvuil terwijl dat procedureel helemaal niet kon. Of Volt ooit de fine fleur van bestuurlijk Nederland aan zich wist te binden is sowieso twijfelachtig: twee oud-bestuurders van slechts twee jaar geleden zijn inmiddels wappies die waarschuwen tegen Sigrid Kaag.
Volt is een Europese partij maar het bestuur is op dat niveau nauwelijks beter: in oktober werden onervaren nieuwelingen benoemd die nauwelijks werden geëvalueerd op hun kwaliteiten. Ze maakten een praatje van twee minuten en dat was genoeg voor de toekenning van een loodzware rol. Ze hadden wederom vooral vriendjes in de Volt-gelederen en kwamen daarom bovendrijven. Zijn zij de mensen die nu het Nederlandse bestuur gaan assisteren om de interne crisis te bezweren? U weet het antwoord.
Het is sowieso te laat. Iedereen weet dat na deze zaak de verhoudingen verstoord zijn en dat er dus een wonder moet gebeuren om Gündogan als Volt-Kamerlid terug te laten keren. De schade, een maand voor de gemeenteraadsverkiezingen, kon nauwelijks groter zijn: er komen kleinere gemeenteraadsfracties dan gepland, de Tweede Kamerfractie mist straks de enige zichtbare politica en er is forse onrust onder de aanhang, die nu pas leert dat politiek vaak heel lelijk is en dat Volt daar zeker geen uitzondering op is.
Het lijkt me wel duidelijk wie hier de eer aan zichzelf moet houden.
Deze blog verschijnt ook bij Joop. Beeld: ondergetekende op een bankje voor de Tweede Kamer met Nilüfer Gündogan, april 2021 (beeld: Laura Bromet).
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.