Niet zo lang geleden wilde Volt in slechts vijf gemeenten meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen. De lokale verkiezingen zijn voor een nieuwe partij een hels karwei en dus leek het een goed plan het aantal gemeenten te beperken. Groningen was een van de vijf gemeenten waar Volt graag mee wilde doen. De lokale organisatie zag er goed uit en er waren voldoende mensen, stelde het landelijk bestuur tevreden vast. Toch liep het anders: vorige maand werd bekend dat Volt helemaal niet meedoet in Groningen. Wat ging er mis?  

Volt zegt een ‘grassroots’ partij te zijn. Dit betekent dat de partij om vrijwilligers draait en dat hun ideeën en initiatieven centraal staan. In Groningen zijn de leden de baas en hun ideeën vormen de basis van hun politieke activiteiten. Als zij mee willen doen aan de gemeenteraadsverkiezingen is daar ruimte voor. Zij selecteren naar eigen inzicht lokale kandidaten en schrijven een eigen programma over thema’s die lokaal spelen. De campagne wordt eveneens door hen bedacht en uitgevoerd. 

Toch ziet het landelijk Volt-bestuur dit net even anders: er moeten interne regels zijn, een strakke planning en allerlei criteria voor kandidaten, ongeacht de wensen van de leden in het land. Dit heeft natuurlijk niets met ‘grassroots’ te maken, maar dat deerde lange tijd niemand: Volt zit vol enthousiaste mensen en de peilingen stijgen. Het was dus wachten op het moment dat de ‘grassroots’ zou botsen met de centralistische management-benadering van het landelijk bestuur. Dat gebeurde in Groningen. 

Minimaal aantal kandidaten

De Groningse Volt-leden waren vorige maand onaangenaam verrast door het besluit niet mee te doen aan de verkiezingen. Het lokale bestuur van Volt Groningen heeft ze inmiddels een tijdlijn aangeleverd. Eind augustus begon men met de werving van kandidaten. Half september hadden acht mensen gesolliciteerd. Een nogal mager aantal, omdat er gedurende de verdere procedure nog mensen kunnen afvallen. Dat gebeurde: een sollicitant trok zich terug en een ander bleek ongeschikt. 

Zo had Groningen nog maar zes kandidaten over. Het landelijk bestuur vindt dat het absolute minimum en eist dat deze zes allemaal echt in de gemeenteraad willen. Al snel raakte dat doel buiten beeld. Eind oktober waren er ‘signalen’ dat een van de kandidaten helemaal niet op een verkiesbare plaats wilde staan. Een onoplosbaar probleem vanwege de korte kandidatenlijst. Het lokale bestuur bedacht een oplossing: men besloot op zoek te gaan naar een nieuwe kandidaat.

Het Groningse bestuur pakte dit aan zoals je dat van een ‘grassroots’ partij verwacht: men loste het probleem zelf op. Men vermoedde nattigheid: ‘dit wordt niet doorgespeeld naar landelijk om te voorkomen dat we worden teruggefloten’, schrijven de Groningers achteraf. Lokaal was iedereen het met deze oplossing eens, al ging het tegen de landelijk afgesproken procedure in. Men vertrouwde erop dat er een uitzondering zou komen. ‘Grassroots’ partij toch? Binnen een dag was er een extra kandidaat gevonden. 

Landelijk bestuur boos 

Ruim een week later, begin november, werd de situatie voorgelegd aan het landelijk bestuur. Daar keurde men het meteen af. Het overleg duurde nog twee hele dagen. Toen besloot het landelijk bestuur dat Volt Groningen niet door mag gaan met de voorbereidingen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Er is niet aan de eisen voldaan. Als er een uitzondering wordt gemaakt, is dit niet uit te leggen aan andere lokale afdelingen die al eerder door het landelijke bestuur in de wielen werden gereden. 

Even samenvatten: in Groningen had Volt zes kandidaten en toen men die niet meer had, loste men dat probleem zelf op. De leden van deze ‘grassroots’ partij zagen geen probleem en waren tevreden met de snelle oplossing. Er ontstond een heel ander probleem: Volt is helemaal geen ‘grassroots’ partij maar een door managers en consultants bestierde PR-club die niet wil dat lokale afdelingen een eigen wil hebben. Dat men er in Groningen zelf alle vertrouwen in had, maakt niets uit. 

Is Volt een ‘grassroots’ partij? In Groningen vond men dat er ruim vier maanden voor de verkiezingen nog alle tijd was voor teambuilding, inhoudelijke visie en campagnevoering. Het landelijk bestuur wil echter dat hun procedures en planningen prevaleren, ook als dat betekent dat de hardwerkende vrijwilligers in Groningen alles voor niets hebben gedaan. Oordeelt u zelf of dat een gezonde situatie is en of het label ‘grassroots’ daarbij hoort. Zomaar een voorspelling: binnenkort zijn alle vrijwilligers vertrokken.

Deze blog verschijnt ook bij Joop. Beeld: verkiezingsposter Volt (Chris Aalberts).

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan!
Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.